Miodzio nie tylko na kaszel

Syrop z mniszka lekarskiego ma m.in. działanie przeciwwirusowe i przeciwzapalne, dlatego najczęściej jest stosowany w leczeniu bólu gardła i kaszlu. Dzięki zawartości wielu cennych witamin i minerałów może być stosowany także w celu leczenia dolegliwości żołądkowych czy infekcji skórnych.

Mniszek lekarski, zwany popularnie mleczem lub dmuchawcem, znany jest wszystkim od dzieciństwa. Charakterystyczne liście układające się w rozetę, intensywnie żółte kwiaty, które po przekwitnięciu zamieniają się w puszyste kule, chętnie rozdmuchiwane przez dzieci, mleczny sok  – te wszystkie cechy sprawiają, że mniszka nie można pomylić z żadną inną rośliną.

Syrop z mniszka lekarskiego jest stosowany głównie w celu łagodzenia kaszlu. Ale miód z niego przyśpiesza gojenie się ran, oczyszcza organizm z toksyn i wykazuje działanie przeciwmiażdżycowe, jest więc jednym z najbardziej uniwersalnych ziół leczniczych.

Syrop z mniszka lekarskiego jest pozyskiwany z kwiatów, korzeni czy łodygi tzw. mlecza. Kolorem, konsystencją i smakiem przypomina miód, dlatego wiele osób mówi o nim: miód z mniszka. Miód z mniszka ma wiele więcej właściwości zdrowotnych niż miód pszczeli dzięki bogactwu cennych składników, takich jak:

• witaminy :  A,  C i  D – niezbędne  do właściwego funkcjonowania układu odpornościowego i kostnego;
• witaminy z grupy B (w tym  B4, czyli cholina) korzystnie wpływają na układ nerwowy i wspomagają pracę wątroby w usuwaniu toksyn z organizmu;
• minerały: potas, magnez, krzem, żelazo – wspomagają pracę układu nerwowego, pokarmowego i odpornościowego;
• garbniki – mają działanie przeciwzapalne, przeciwświądowe i znieczulające skórę. Mają także właściwości bakteriobójcze (zwalczają infekcje zapalne błon śluzowych (np. gardła);
• związki flawonoidowe  – posiadają właściwości antyoksydacyjne, w związku z tym opóźniają proces starzenia i zmniejszają ryzyko zachorowania na nowotwory czy choroby układu krążenia;
• triterpeny – obniżają poziom cholesterolu we krwi (zmniejszają skurcze naczyń krwionośnych), są także środkiem przeciwbólowym, przeciwwirusowym i przeciwgrzybiczym. Triterpeny mają także działanie detoksykacyjne;
• inulina – jest błonnikiem nietrawionym przez ludzkie enzymy, który obniża poziom cukru we krwi, chroni  jelita przed infekcjami, wzmacnia układ odpornościowy;
• kwas krzemowy – poprawia wygląd skóry: łagodzi wszelkie podrażnienia, wypryski i rany;
• kwasy polifenolowe: chlorogenowy – hamuje wchłanianie cukrów, kawowy – ma działanie przeciwmiażdżycowe, cykoriowy – poprawia przemianę materii. Ponadto kwasy polifenolowe mają właściwości immunostymulujące, przeciwgorączkowe i przeciwreumatyczne;
• asparagina – aminokwas pobudzający procesy myślowe.

Syrop z mniszka lekarskiego jest skarbnicą witamin, minerałów i innych substancji, które mają działanie prozdrowotne, w związku z tym może być stosowany w leczeniu wielu dolegliwości.

• układ oddechowy – kaszel, chrypka, stany zapalne jamy ustnej i wszelkie infekcje górnych dróg oddechowych (działanie przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne)
• układ pokarmowy – miód z mniszka stymuluje produkcję soków żołądkowych i poprawia trawienie
• infekcje dróg moczowych – ze względu na działanie moczopędne syrop z mniszka łagodzi schorzenia pęcherza, nerek i kamicy moczowej
• leczenie schorzeń wątroby (np. po przebyciu WZW czy marskości wątroby) i woreczka żółciowego
• leczenie miażdżycy
• łagodzenie stanów zapalnych skóry i przyśpieszenie gojenia się ran
• oczyszczanie organizmu z toksyn

Zaleca się stosować 2-3 łyżeczki miodu z mniszka lekarskiego dziennie. Syropem można np. posłodzić herbatę, a także posmarować kromkę chleba.

Syropu z mniszka lekarskiego nie mogą spożywać osoby zmagające się z wrzodami i nadkwaśnością żołądka. Osoby cierpiące na niedrożność jelit czy dróg żółciowych powinni skonsultować się z lekarzem. Ze względu na dużą zawartość cukru, nie mogą go stosować cukrzycy.

Zamiast cukru …. Erytrytol

Kiedyś cukier … krzepił. Dzisiaj, może nie zabija, ale bardzo negatywnie wpływa na nasze zdrowie.

Dlatego odkryto jego zamienniki. Najpopularniejsze to stewia i ksylitol.

Ale jest też erytrytol.

Erytrytol to organiczny związek chemiczny, który jest dodatkiem o żywności, stosując  go jako substancję słodzącą (kod unijny E-968).

Erytrytol (tak jak ksylitol czy mannitol) nie podnosi poziomu glukozy we krwi, ma niską wartość energetyczną i jest również zalecany dla diabetyków i osób odchudzających się.

Jest cukrem naturalnym, występujący w owocach (np. winogrona, gruszki, melony) a także w pyłku kwiatów, grzybach czy owocach morza.

Erytrytol uważany jest za jeden z najzdrowszych słodzików, nie jest przetwarzany przez organizm ludzki, jest wydalany z moczem, nie powoduje wzdęć i biegunek. Indeks glikemiczny IG wynosi zero ( 1 g erytrytolu zawiera 0,2 – 0,4 kcal) , dlatego też często stosowany jest do produkcji tabletek stosowanych dla diabetyków czy osób nietolerujących laktozy. Dodatkowo hamuje rozwój próchnicy.

Dla osób odchudzających się z powodzeniem zastępuje cukier, który jednak oprócz kalorii uzależnia organizm od siebie. Jednak można sobie nim osłodzić kawę czy herbatę, pamiętając że erytrytol osiąga około 75% słodyczy cukru białego.

Wyglądem przypomina tradycyjny biały cukier (sacharozę), ale w smaku jest nieco mniej słodki. Zjedzenie łyżeczki erytrytolu zapewnia jednak ciekawe doznanie – uczucie chłodu w ustach. Dodając go do pieczenia i gotowania redukuje się kaloryczność potraw.

Czy erytrytol jest bezpieczny ?

Było robionych dużo badań i żadne nie potwierdziło szkodliwości erytrytolu. W żadnym z badań nie potwierdzono działania kancerogennego (rakotwórczego), mutagennego (zmieniającego materiał genetyczny) czy teratogennego (toksycznie działającego na zarodek lub płód). Nawet gdy się zje dużo tego słodzika (badania WHO)

Zastosowanie:

W Polsce stosuje się erytrytol od 2008 r., nieco wcześnie zaczęto go używać w europie zachodniej.

Stosuje się do produkcji:

– lodów,
– dżemów,
– marmolad,
– śniadaniowych przetworów zbożowych,
– galaretek,
– owoców kandyzowanych,
– musztard,
– gum do żucia.

Dodatkowo w przemyśle stosuje się go również jako wzmacniacz aromatu i zagęstnik. Jest to substancja, która zapobiega zmianom smaku, konsystencji i barwy produktu, co również zostało zauważone przez producentów żywności.

 

Jak widać zastępców białego cukru, który jeszcze niedawno krzepił nas, jest dużo.

Na pewno warto znaleźć właściwy dla siebie słodzik, żeby nie stosując cukru nie wpaść w sidła np. aspartamu czy innych sztucznych substancji słodzących.